Poszukiwania wodzireja - ahoj przygodo!

Wybraliśmy już lokal na przyjęcie weselne - ten, który jako pierwszy nas oczarował. Mimo że wszystko staraliśmy się dokładnie sprawdzić, i tak jest nutka niepewności, czy to na pewno dobra decyzja. Ale uznaliśmy, że w przedziale cenowym, który sobie wyznaczyliśmy, nie znajdziemy niczego lepszego w tak sensownych warunkach. Chcieliśmy podpisać umowę jeszcze przed wyjazdem, ale raczej to nie wyjdzie. Postaramy się chociaż zarezerwować na 100% termin, a formalności dopełnimy po powrocie, już w październiku. Kiedy będziemy mieć już podpisaną umowę w ręku, wstawimy sobie wreszcie suwaczek, żeby nam odliczał dni... :)

W tak zwanym międzyczasie postanowiliśmy zacząć rozglądać się za odpowiednim wodzirejem. Na szczęście wodzireje nie mają tak napiętych grafików jak niektóre zespoły muzyczne, żeby trzeba było rezerwować termin 2 lata wcześniej, więc nie spieszy nam się tak bardzo, jest sporo czasu. Ale rozmawialiśmy też z takim wodzirejem, który już ma rezerwacje na maj 2015. Więc mimo wszystko chyba nie ma co też za długo zwlekać z tą decyzją. 

Okazuje się, że poszukiwanie wodzireja na wesele może być ciekawą przygodą. Pierwszy zabawny epizod tej przygody za nami. Ale po kolei. Miałam ostatnio troszkę wolnego czasu, więc zaczęłam poszukiwania w Internecie. Przejrzałam wiele stron i wybrałam kilka ofert, które mi się spodobały i które - jak mi się wydawało - wstępnie odpowiadałyby naszym oczekiwaniom. (Narzeczony nie mógł osobiście zaangażować się w takie poszukiwania, bo Jego komputer nadal jest w naprawie...). Wczoraj Karol przyjechał do mnie, pokazałam Mu, co znalazłam i uznaliśmy, że trzeba do każdego z tych wodzirejów zadzwonić i dopytać o szczegóły. Na jednej ze stron internetowych oprócz numeru telefonu był podany login na skype. Zdziwiliśmy się, ale sprawdzamy - użytkownik dostępny. Więc po co niepotrzebnie tracić kasę, jak można pogadać za darmo? Dzwonimy na skype!

O rany... Żałujemy, że tego nie nagraliśmy...! Ale skąd mogliśmy wiedzieć...
DJ-Wodzirej odebrał, stwierdził, że możemy pogadać, przegnał dzieci z pokoju i zapytał, czy my chcemy go pytać, czy to on ma nam opowiedzieć o swojej ofercie. Ja zaproponowałam, żeby przedstawił, co ma do powiedzenia, a później ewentualnie dopytamy o to, co nas interesuje. Karol później stwierdził, że to była łaska Boska, że ja pozwoliłam jemu najpierw gadać, bo gdyby tylko odpowiadał na nasze pytania, to może wypadłby zupełnie inaczej i jeszcze byśmy się nabrali i tracili jeszcze później czas na niego... :) Może co ciekawsze momenty tej rozmowy po prostu przytoczę (na ile pamiętam, bo z każdą minutą byłam coraz bardziej zszokowana i już średnio rejestrowałam...).

[W]odzirej: No to powiem wam, jak to u mnie wygląda. O której planujecie ślub?
[M]y: Około 15:00.
[W]: Kościelny czy cywilny?
[M]: Kościelny...
[W]: No, to o tej godzinie ja już jestem na sali, rozkładam sobie sprzęty i ustalam wszystko z obsługą - co kiedy ma być. Wy macie tylko powiedzieć sobie "tak", przyjąć życzenia, przyjechać na salę i już was nic nie obchodzi - wszystkim się zajmuję ja. Najpierw robimy przywitanie chlebem i solą, "Sto lat", toast i tłuczenie kieliszków, później obiad. Po obiedzie pierwszy taniec - możecie sobie wybrać, czy tańczycie cały taniec, czy tylko minutę-półtorej, a potem ja aranżuję, żeby się goście włączyli. No i później pierwszy blok muzyczny - 6-8 piosenek, zaproszenie "na jednego" i przerwa. W przerwie oczywiście ja zapuszczam jakiś podkład, mogą wtedy być lody albo tort. Potem następny blok muzyczny - 6-8 piosenek i przerwa. I tak dalej. Podziękowanie rodzicom robię koło 22:00. No i o północy oczepiny. Wiecie, co to są oczepiny? 

Może chwila oddechu od gadaniny pana "wodzireja"...  My już w tym momencie byliśmy mocno zaskoczeni. Pan nam po prostu opowiedział, jak będzie wyglądało nasze wesele...! Wyraźnie podkreślał (kilkakrotnie!), że to on wszystkim kieruje i ustala. Łaskawie moglibyśmy sobie wybrać, czy chcemy zatańczyć sami cały pierwszy taniec... Pory posiłków i poszczególnych elementów wesela, jak sam zaznaczył, to on uzgadnia z... obsługą lokalu. Nie z nami, z kelnerami...! No i co to za pytanie - czy wiemy, co to są oczepiny... :) Ale to jeszcze nic... Przerwałam mu w końcu i wtrąciłam:

- A przepraszam, jakieś zabawy pan prowadzi podczas wesela poza oczepinami?
[W]: A, chcecie zabawy... No, to jakieś parę zabaw i konkursów można zrobić. Wiesz, ja sobie w trakcie wesela wybiorę, kogo chcę do danej zabawy. To trzeba sobie kogoś wcześniej upatrzyć, bo wszyscy goście nie będą się bawić. No tak parę osób do jednej zabawy i parę osób do drugiej, i jakiś konkurs. No, zobaczymy.

Hm, pan poczuł się bardzo swobodnie mówiąc do mnie na "ty"... Spoko. Zupełnie nie tak sobie to wszystko wyobrażamy, ale dobra, spytamy o koszty i warunki współpracy. W odpowiedzi mało konkretów, a więcej pustej (i dziwnej) gadaniny w stylu:
- Nie no, 12 godzin na weselu to jest dla mnie max, bez przesady - szanujmy się... 

To jeszcze tylko dla formalności pytanie:

- A czy prowadził pan dotychczas wesela bezalkoholowe?
[W]: Bezalkoholowe? No, prowadziłem, pewnie... A zapytam prosto z mostu: JESTEŚCIE ŚWIADKAMI JEHOWY??

Yyy... Zgłupieliśmy. O co chodzi?? Jakimi świadkami Jehowy...?! Odpowiadamy z totalną konsternacją, że nie, na co pan zaczyna bełkotać jakieś bzdury, jakie to są przejścia z "nimi" (czyli chyba ze świadkami Jehowy...), bo oni mogą pić alkohol, ale nie piją, robią jakieś problemy... Ja przyznaję, że nie zrozumiałam w ogóle o co mu chodzi. Nawet już się nie wsłuchiwałam w to, co później mówił. A raczej bełkotał, bo to naprawdę coraz bardziej przypominało bełkot i jakąś szopkę. A gadał i gadał, i nie mógł skończyć. Ze trzy razy próbowaliśmy uciąć, żeby się pożegnać, ale ten dalej gada... O tym, oczywiście, jak będzie wyglądać nasze wesele... A raczej jak na pewno NIE będzie wyglądać. Bo kiedy tylko się rozłączyliśmy, spojrzeliśmy na siebie, wybuchnęliśmy śmiechem i skwitowaliśmy:
- Tragedia... :D

Po takiej rozmowie z duszą na ramieniu zdecydowaliśmy się zadzwonić do dwóch innych osób. Uff... Jednak są też normalni wodzireje... Zupełnie inne rozmowy. Konkrety, sensowne warunki, sympatyczny kontakt. Jedna z tych ofert zwróciła naszą szczególną uwagę. Myślę, że będzie z czego wybierać. Ale po takim początku naszej przygody z poszukiwaniem wodzireja zaczęliśmy... gorliwiej modlić się o dobry wybór także w tej kwestii. :) Salę weselną wcześniej omodliliśmy i nic nie wskazuje na to, byśmy wpakowali się w jakieś dziadostwo. Oby podobnie było z wodzirejem, bo jest to osoba, która ma do odegrania szczególną rolę na naszym weselu.

Zatem Internet w ruch, a różańce w dłoń! I podeślij nam, Panie, odpowiedniego wodzireja. Amen.
:)