Zwyczajności i ciekawostki

Czas zdecydowanie za szybko płynie. Tydzień za tygodniem mija w zastraszającym tempie. Z jednej strony to może i dobrze - lepsze to, niż gdyby miało się wlec. Ale z drugiej strony- momentami nie wyrabiam. Tym bardziej, że teraz taki gorący okres, tyle rzeczy do zrobienia, tyle spraw do załatwienia... Chciałam zacząć już robić nasze zaproszenia, ale ostatnio moje pokłady plastycznej twórczości są mocno eksploatowane przez pracę i nawet ciężko mi się zebrać, żeby w końcu kupić odpowiedni papier, a co dopiero mówić o wykonaniu... Na razie w mojej głowie królują schematy zwierzątek, drzew, listków, grzybków i innych jesiennych bzdetów. Chyba muszę trochę od tego odetchnąć i odświeżyć umysł, żeby móc zrobić coś sensownego w kierunku zaproszeń. A okazja do oderwania się od tematów dzieciowych (i ślubnych zresztą też) będzie aż nadto doskonała... Ale o tym to dopiero jak będą konkrety.

Ślubne sprawy stoją w miejscu tylko z pozoru. Przede wszystkim są intensywnie obejmowane modlitwą. A że w tak wielu codziennych sprawach odczuwam Bożą pomoc, to nie mam wątpliwości, że i w kwestii organizacji ślubu i wesela możemy liczyć na wsparcie z góry. Więc zawsze gdy się widzimy, uruchamiamy różaniec albo koronkę i bombardujemy niebo.

Poza tym ćwiczymy sobie przysięgę małżeńską, powoli weryfikujemy wstępną listę gości (stworzoną 1,5 roku temu, więc trochę się pozmieniało...), zaczynamy rozglądać się za obrączkami i rozkminiamy, kiedy najlepiej byłoby pójść na kurs tańca, żeby nauczyć się czegoś extra na pierwszy taniec. Karol stwierdził, że najlepiej, żeby ostatnia próba odbyła się najpóźniej 20 min przed weselem, bo inaczej może zapomnieć kroków... Coś w tym jest. ;D

Z ciekawostek ostatnich dni to możemy polecić kolejną pachnidłową konferencję - "O wyżynach". Tym razem o ambitnej wizji miłości i o tym, dlaczego w zdecydowanej większości zaczynamy relację/związek od dupy strony. Nie znaczy to wcale, że nasze związki są spisane na straty, ale pozwala nieco uświadomić sobie, jak wiele można wspólnie wypracować, mając odpowiednią perspektywę kochania. To jedna z krótszych konferencji, a naprawdę warta posłuchania.

A skoro jesteśmy przy ciekawostkach, to jeszcze jeden drobiazg:

Takie tam, ciekawe spojrzenie na noc poślubną. Może akurat kogoś zainspiruje.

PS
Może warto jednak tutaj uwiecznić chociaż cokolwiek z początków tej zaskakującej w każdym calu, blogowej znajomości... :D

Agata (opowiada historię z wczorajszej salsy, gdy partner nie trzymał jej w ramię, jak powinien): I ten koleś wszystko zepsuł przez to, że mnie nie trzymał jak trzeba. To jest piękna ilustracja, co się dzieje, gdy mężczyzna nie jest przewodnikiem. ;D
ja: Dobre! Aż mi narobiłaś ochoty na tą salsę! ;p Ale Karol by mi nie pozwolił, nie ma szans. Mocno mnie trzyma w tańcu zwanym życiem. :)