Na 4,5 miesiąca przed ślubem

Zmiana roku w dacie to jakiś naprawdę magiczny moment. Do tej pory byliśmy totalnie wyluzowani, bo przecież tyle rzeczy mamy już załatwionych, kupionych i zrobionych. Reszta to przecież na parę miesięcy przed dopiero... No właśnie. Nagle uświadomiliśmy sobie, to "parę miesięcy przed" właśnie nastąpiło i jest sporo rzeczy, które już wypadałoby powoli załatwiać i rezerwować. Nieco ponad 4 miesiące to w gruncie rzeczy niewiele czasu. 

Dzięki koleżance zorientowałam się, że powinnam zadzwonić do swojej fryzjerki i na wszelki wypadek zaklepać sobie termin na ślubne uczesanie. Podobno w niektórych salonach soboty są obstawione na pół roku do przodu...! (?!) 

Powinniśmy też poszukać i zdecydować się na cukiernię, która dostarczy tort weselny i ciasta. Tak, ciasta też, bo jednak zrezygnowaliśmy z pomysłu zaopatrzenia wesela domowymi ciastami. Nie było zbyt wielu chętnych do współpracy, więc idea umarła śmiercią naturalną. Zatem trzeba powoli orientować się w sprawie cukierni. Wszelkie podpowiedzi, opinie i polecenia z Krakowa i okolic mile widziane. :)

Kolejną ważną sprawą do załatwienia są dokumenty z naszych rodzinnych parafii potrzebne do ślubu. Chodzi o świadectwo chrztu wraz z potwierdzeniem przyjęcia sakramentu bierzmowania. Ma ono ważność przez 6 miesięcy od momentu wydania, więc spokojnie można już teraz pofatygować się o nie. 

A w tak zwanym międzyczasie oczywiście główną atrakcją jest zapraszanie gości weselnych. Atrakcją, trzeba dodać, nieco czasochłonną i wymagającą zaangażowania, ale też przynoszącą wiele frajdy. 

Poza tym jeszcze w styczniu chcielibyśmy też wybrać obrączki. Gdyby kogoś nęcił podobny pomysł, to pamiętajcie, żeby przy wybieraniu rozmiaru uwzględnić fakt, że zimą palce są obkurczone, a latem przy wysokich temperaturach puchną. My chcemy wybrać obrączki właśnie teraz, ze względu na to, że chyba łatwiej będzie nam dobrać rozmiar do "chudych" palców tak, żeby pierścionek był luźny, ale nie spadał, niż wciskać na spuchnięte palce, a potem zastanawiać się, czy zimą spadnie czy nie. Dobrze sprawdziło się to z pierścionkiem zaręczynowym, który Karol kupował właśnie zimą i był przekonany, że będzie za duży. Okazało się, że rzeczywiście jest troszkę luźny, ale nie na tyle, żeby zsunąć się z palca, za to latem, gdy mam opuchnięte dłonie, nie uciska mnie zanadto. Dlatego teraz będziemy mieć dobry punkt odniesienia, w jaki sposób dobrać rozmiar obrączek. 

Zaczyna pojawiać się u nas ekscytacja tym, że to już tak blisko. Wszyscy wokół wciskają mi, że to stres, że nawet chudnę przez to (guzik prawda, waga ani centymetr nic takiego nie pokazują, ale podobno z zapuszczaną, zapiętą do góry grzywką i odsłoniętym czołem wyglądam szczuplej ;D), mało tego, znów dopadają mnie dziwaczne sny z naszym ślubem w roli głównej. Ale wciąż nie czuję, żeby to był stres. Owszem, przeżywam to na pewno, sporo o tym myślę i moja podświadomość daje temu wyraz właśnie chociażby w snach. Jednak to jest zupełnie inna gama emocji niż przy stresie. Nazwałabym to raczej właśnie ekscytacją, ewentualnie podjaraniem. :D