Obrączki!

Cóż za emocjonujący koniec tygodnia...!

Najpierw rozwiązała się nerwowa sytuacja z hotelem. Okazało się, że wystarczył jeden grzeczny, acz dosadny mail, aby uruchomić zdolności negocjacyjne naszego menadżera lokalu weselnego i... nagle znalazło się w hotelu 10 pokoi dla naszych gości. Wow! Jeden spory kłopot z głowy, a wyjścia awaryjne, mam nadzieję, już się nie przydadzą. Muszę przyznać, że po całym zajściu mam jeszcze lepsze zdanie o naszym lokalu na wesele. Pokazali, że naprawdę im na nas zależy i naprawili wcześniejszą gafę, co podbudowało nasze nadszarpnięte zaufanie. Oby tak dalej, chwała Panu, alleluja i do przodu.

Ponadto oboje mamy już załatwione dokumenty z rodzinnych parafii potrzebne do ślubu.

Nie mogę też nie wspomnieć o moich odwiedzinach u koleżanki - mamy 3,5 miesięcznego Franka. Atmosferę spotkania najlepiej oddaje mój krótki dialog z tatą koleżanki.
- Co tam słychać, Ada?
- A dziękuję, wszystko dobrze. Przyjechałam zapatrzeć się na Franka, bo taki fajny! Też takiego chcę!
- Nie ma sprawy. Podanie, dwa zdjęcia i zobaczymy, co da się zrobić. ;)

Po drodze przyjęliśmy też z Karolem pierwszą w życiu wspólną kolędę i to ani nie u mnie, ani nie u niego. Było miło i sympatycznie, a przy okazji wywiązała się też rozmowa o... poradni rodzinnej, w której odbywaliśmy przedślubne spotkania. Zasugerowaliśmy delikatnie, że nie działa to do końca tak jak powinno, a ksiądz proboszcz życzliwie przyjął nasze spostrzeżenia. Myślę, że było to cenne dla obu stron.

No i najważniejsze!
Tak, dokładnie dzisiaj, na 119 dni przed ślubem, (kiedy parka na suwaku właśnie "wsiadła" na gołębia ;p) wybraliśmy i zamówiliśmy nasze obrączki! Cóż za emocje, co za radość - nie do opisania! Wypatrzyliśmy je już dawno w Internecie, a teraz okazało się, że na żywo są jeszcze ładniejsze, więc nie było się nad czym specjalnie zastanawiać. Długo rozkminialiśmy wcześniej typ obrączek, czy klasyczne, czy lepiej jakieś bardziej oryginalne, mierzyliśmy wiele różnych wzorów w kilku sieciach jubilerskich. Aż w końcu wybraliśmy te:

Szerokość 3,5 mm, "karbowane" (określenie Karola ;p) obwódki z białego złota, zewnętrzny profil półokrągły, a wewnętrzny półwypukły, czyli troszkę zbliżony do soczewki. Klasyczne, a jednak oryginalne. I pięknie będzie się komponować z pierścionkiem zaręczynowym, który również ma w sobie połączenie żółtego i białego złota. A skoro już mowa o zaręczynach - na drugą rocznicę obrączki powinniśmy już mieć odebrane! Ależ będzie miło świętować! :)

A zapomniałabym! Grawer. Wymyślony już daaawno, bo z półtora roku temu, ale okazało się, że... nie zmieści się. Chcieliśmy, żeby na mojej obrączce były słowa: "Żony bądźcie poddane mężom", a u Karola: "Mężowie miłujcie żony" - czyli dwa najważniejsze fragmenty naszego ślubnego czytania. Niestety, zwłaszcza ta moja część, czyli 26 znaków ze spacjami to przegięcie i po prostu się nie da. Dlatego ograniczyliśmy się do pierwszego zdania z tego samego czytania, choć jeszcze musieliśmy je skrócić*, aby zmieścić się w wymaganych 21 znakach. I poprosiliśmy o grawer na obydwu obrączkach: Bądźcie sobie poddani. 

Wymowny skrót tego, co najważniejsze w naszej wizji małżeństwa. :)

*W całości zdanie brzmi: Bądźcie sobie wzajemnie poddani w bojaźni Chrystusowej (Ef 5,21).

Dobra, wystarczy, bo nie zasnę z wrażenia... 

PS

Na jednym ze ślubnych portali wygrałam kod rabatowy -10% na zakup obrączek w sieci W.KRUK ważny do 14.06.2015 r. Kupon nie jest imienny, a my ostatecznie nic w Kruku nie wybraliśmy, więc pomyślałam, że mogę go komuś odstąpić, bo szkoda, żeby się zmarnował. Jeśli ktoś jest zainteresowany, proszę o kontakt przez formularz prywatnej wiadomości z prawej strony. :)