A po co tytuł... :)

Otwierają się drzwi, wita mnie radosny okrzyk i wtulenie Zośki, obok niej mama z Maleństwem na rękach i... totalnie zdezorientowany Tunio, ze wzrokiem tak przerażonym jakby co najmniej zobaczył ducha... Cofnął się, patrzy mi prosto w oczy, przygląda się, jak Zośka mnie obskakuje... Nagle na jego twarzy (takiej już dużej! rany, jak on urósł przez te wakacje...!) pojawia się delikatny, niepewny uśmiech. Oprzytomniał:
- To psecies moja kochana Ada!
Przytulańcom, uściskom, całusom nie było końca. Jemu nie zamykała się buzia od czułych wyznań (np. moja kochaniutka, dobze ze psysłaś, tenskniłem...), a mnie z wrażenia. Poza naszymi narzeczeńskimi randkami dawno, daaawno już nie usłyszałam tylu miłych i czułych słów pod swoim adresem i to jeszcze z ust mężczyzny, który w dodatku mnie wycałował i wyściskał z każdej strony... :) Niesamowite uczucie, być kimś tak ważnym dla obcego dziecka...

***

Fajnie, "chlapnął" nam się wspólny wolny weekend. Jedziemy do moich rodziców, bo trzeba zabrać jeszcze wszystkie najpotrzebniejsze rzeczy na wyjazd. Przy okazji odwiedzimy też znajomych, no i mam nadzieję przede wszystkim trochę odpoczniemy i skumulujemy siły na nadchodzący dosyć trudny czas. 

Ja: To jak, pojedziemy w niedzielę do sanktuarium?

K.: Możemy pojechać.

Ja: Ooo, to może dam cynk Paulinie, żeby też wtedy przyszli to się spotkamy! Ja chcę pogłaskać ich potomka! (Paulina jest w ciąży)

K.: Hm, a ja też będę mógł...? :D

Ja: Yyy... No nie wiem, jakbyś baaardzo chciał... Ale nie spodziewałam się, że w ogóle byś chciał...

K.: A ja się nie spodziewałem, że w ogóle bym mógł...! :D

:)

No właśnie, nie mógłby i koniec kropka. Będzie mi głaskał brzuchy moich koleżanek, na pewno... :D