Doświadczona narzeczona

Ja: Nie wiem, czy wiesz, więc chciałam Ci to oficjalnie oznajmić, że Twoja narzeczona jest już kobietą DOŚWIADCZONĄ...
K: (przerażenie w oczach...) Cooo?

Tak. Bo w metodach naturalnego planowania rodziny (NPR) kobieta doświadczona to taka, która ma dokładne obserwacje z co najmniej 12 cykli. Czyli ja. :)

Bardzo, bardzo się cieszę, że gdy rok temu przeczytałam w książce "Nas dwoje" zachętę, by podjąć obserwacje, coś mnie tknęło i nie zwlekając, od razu założyłam zeszyt. Pamiętam, jak nie mogłam się doczekać, aż się skończy cykl, żebym mogła zacząć notować od początku nowego cyklu. Pierwszych kilka miesięcy to była przede wszystkim mega ekscytacja - jak to wszystko rzeczywiście działa! Że ta temperatura ZAWSZE idzie do góry, a potem gwałtownie spada. I już nie trzeba się zastanawiać, kiedy dokładnie przyjedzie ciotka czerwonym polonezem - dopiero jak temperatura spadnie. Na następny dzień - jak bum cyk!

A jak się któregoś razu trochę przeziębiłam w środku cyklu, a do tego właśnie wtedy jechaliśmy w kilkugodzinną trasę i wszystko się poprzesuwało, to już po paru dniach wiedziałam, że to nie będzie zwykły cykl. I rzeczywiście, był 10 dni dłuższy niż zwykle. Ale ja przez te 10 dni byłam spokojna, bo wiedziałam z czego to wynika i dlaczego - wszystko pięknie było widać na wykresie. A wcześniej jak mi się zdarzały podobne sytuacje i czekałam tydzień lub dwa na okres, to zachodziłam w głowę, co się dzieje i już wymyślałam dziesiątki schorzeń, jakie na pewno mnie zaatakowały, bo to przecież nie jest normalne, żeby aż tak się opóźniało...

No cóż, czasem jest normalne. Tylko człowiek był głupi i wzbraniał się przed tym, żeby poznać siebie, jak diabeł przed wodą święconą. Dziś kompletnie nie mam pojęcia, skąd był we mnie taki opór. Nie mogę zrozumieć, jak mogłam nie chcieć dowiedzieć się więcej o swoim własnym ciele. Tym bardziej, że to przecież prawie żaden wysiłek - mierzenie temperatury weszło mi w krew całkiem szybko, a zapisanie jej na wykresie trwa dosłownie 3 sekundy po wstaniu. Zwrócenie uwagi na śluz - to jakoś mimochodem jak jestem w toalecie. Jedyne, co wymaga ode mnie nieco więcej (bo jakichś 5 minut w miesiącu :D), to narysowanie sobie tabelki na nowy wykres. Ale jak ktoś nie lubi takich bazgrot, to są specjalnie przygotowane zeszyty - można sobie kupić za parę groszy i nie trzeba samemu rysować.

Co dał mi rok obserwacji? Przede wszystkim spokój. Widzę, jak to wszystko dokładnie działa, przewiduję co do dnia, kiedy spodziewać się kolejnej miesiączki (a nie mam cykli regularnych jak przedwojenne pociągi), wiem, co się dzieje w moim ciele i dlaczego czuję się tak, a nie inaczej. Poza tym mam całkiem niezłą skarbnicę wiedzy dla lekarza, gdyby tylko zaczęło się dziać coś niedobrego. No i z moich obserwacji już teraz płyną konkretne wnioski na temat mojej płodności, co za jakiś czas może mieć ważne znaczenie. ;)

Dodajmy do tego frajdę - nie tylko swoją! Narzeczony na początku był równie podjarany jak ja i co chwilę pytał: "Który dzisiaj dzień?" i "Kiedy będzie skok??" (chodzi o skok temperatury ;D). A tak zupełnie poza tym, to bardzo jednoczy. To, że On zna moje cykle (zagląda sobie czasem do zeszytu ;)), wie, co się dzieje w moim ciele i akceptuje wszelkie tego konsekwencje - to daje pewne poczucie bezpieczeństwa i cieszy.

Tak, po prostu cieszę się, że tak to wygląda. :)