O sweter poprosiłam, kiedy się ostatnio widzieliśmy. W sumie to nie chodzi o sweter, tylko o zapach... Kto tęsknił, ten wie, jak miło jest poczuć zapach ukochanej osoby, kiedy jest ona daleko. A jeszcze milej ponosić na sobie sweter, w którym się "pływa", bo jest o wiele za duży i, przede wszystkim, męski. Jest w tym coś z czułości, której tak brakuje, gdy się tęskni...
A kwiaty Narzeczony przyniósł dla mnie w środę. Bez okazji, po prostu, moje ulubione - przepiękne goździki. Lubię je nie tylko za to jak wyglądają i jak pachną, ale też za to, że są trwałe. W odpowiednich warunkach mogą postać w wazonie nawet miesiąc, przeciętnie około 2-3 tygodnie cieszą oczy i wypełniają swoim zapachem pokój. Tak zwyczajne, a dla mnie tak niezwykłe. Wielu osobom kojarzą się z PRLem, a mnie - tylko z Ukochanym... :)
Pamiętam, jak pierwszy raz dostałam od Ukochanego goździki... Bukiet pięknych czerwonych goździków po miesiącu, odkąd się poznaliśmy. Byłam w szoku, bo nie sądziłam, że zapamięta, gdy coś tam przebąknęłam kiedyś o goździkach, które bardzo lubię. Zapamiętał. Przyszliśmy do Niego, a tam już czekały na mnie moje ulubione goździki... Od tamtego czasu regularnie dostaję kwiaty od Ukochanego, nawet gdy nie ma ku temu specjalnej okazji.
Chociaż tym razem na upartego można byłoby tę okazję znaleźć - 16 maja minęły 3 miesiące od naszych zaręczyn i, jeśli wszystko ułoży się po naszej myśli, za dwa lata o tej porze będziemy już małżeństwem...!
Jak uroczo :)
OdpowiedzUsuńCudownie jest mieć przy sobie takiego Mężczyznę, który bez okazji potrafi dać kwiaty :)
Pozdrawiam Was bardzo mocno!
Fajny pomysł ze swetrem, my sobie pryskaliśmy poduszki perfumami:)
OdpowiedzUsuńA co do kwiatów, to ja jakaś dziwna chyba jestem, bo nie lubię:p chociaż nie. Nie że nie lubię, raczej zupełnie nie czuję potrzeby ich dostawania:p Ale do goździków mam sentyment, bo miałam je w ślubnym bukiecie.:)