Na zmartwienia - Koronka.

Często modlimy się wspólnie Koronką do Bożego Miłosierdzia (zobacz). Nie tylko, kiedy mamy jakieś kłopoty czy zmartwienia. Gdy jest dobrze - także. Może nawet częściej właśnie wtedy. Ale jednak mam wrażenie, że Koronka to modlitwa idealna właśnie na zmartwienia.

Miłosierdzie, o które prosimy w tej modlitwie jest tak wielowymiarowe, że może ukoić każdy ból. Miłosierdzie nad naszymi grzechami, słabościami, nałogami - tym, co nas męczy, przez co upadamy w naszym człowieczeństwie. Miłosierdzie jako pełna miłości pomoc w przezwyciężaniu różnych codziennych trudności, kłopotów, podejmowaniu trudnych decyzji i rozwiązywaniu problemów. Miłosierdzie jako litość, o którą wołamy w rozpaczy, o wyrwanie z poczucia beznadziei i bezsensu, o rozświetlenie wątpliwości. Miłosierdzie jako podźwignięcie z choroby, wlanie nowych sił, umocnienie zdrowia. Wreszcie Miłosierdzie, o które prosimy dla zmarłych - jako ukojenie i skrócenie cierpienia w czyśćcu. Na każde zmartwienie - miej Miłosierdzie dla nas i całego świata.

Przychodzi ukojenie. Czasem szybki impuls do działania, pomysł na rozwiązanie problemu, a czasem po prostu spokój i ufność, że wszystko dobrze się ułoży, bo nie jesteśmy z tym sami. Bo te dwa wymowne promienie wychodzące z Serca Jezusa ogarniają całe nasze życie ze wszystkimi troskami. Rozlewają na nas zdroje Miłosierdzia. I chociaż czasem trudno to odczuć od razu, zawsze przychodzą dobre owoce. Nawet po długim czasie, nawet w nieoczekiwanych okolicznościach, nawet zupełnie inaczej, niż byśmy sobie to wyobrażali. Ale przychodzą.

Dlatego tak chętnie sięgam po Koronkę. Zwłaszcza teraz, gdy moje zmartwienia przybierają na sile i mnożą się z dnia na dzień. Gdy moje jutro wisi na jednym włosku, a innych "włosów" nie widać. Gdy wydaje mi się, że nie dam rady tego wszystkiego ogarnąć i tak ułożyć, by było dobrze. I pewnie to racja - ja nie jestem w stanie tego ogarnąć. Ale Jego Miłosierdzie tak. I tego się trzymam, powtarzając: Jezu, ufam Tobie...